Epigrama, de Ernesto Cardenal
Al perderte yo a ti,
tú y yo hemos perdido:
tú y yo hemos perdido:
yo, porque tú eras
lo que yo más amaba,
lo que yo más amaba,
y tú, porque yo era
el que te amaba más.
el que te amaba más.
Pero de nosotros dos,
tú pierdes más que yo:
tú pierdes más que yo:
porque yo podré
amar a otras
como te amaba a ti,
amar a otras
como te amaba a ti,
pero a ti nadie te amará
como te amaba yo.
como te amaba yo.
Això és la part que em va ensenyar la meva mare i el que jo vaig recitar a classe.
Avui he vist que em faltava el final...
Muchachas que algún día
leaís emocionadas estos versos
leaís emocionadas estos versos
Y soñéis con un poeta
Sabed que yo los hice
para una como vosotras
para una como vosotras
y que fue en vano.
Ha estat una sensació especial, m'ha agradat...
A la ràdio entrevistaven la Martirio, era ella qui cantava, també m'ha agradat acabar de sentir l'entrevista.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada